Grutte grize fûgel (Frederike Kleefstra) Yn’e hjerst, yn’t skimeroere mei ik graach ris bûten stean boppe my yn grauwe loften sjoch ik dan faaks de fûgels gean grutte kloften sterke fûgels driuwend op’e noardewyn op nei fiere waarme oarden nei in lân fol sinneskyn mei langstme sjoch ik nei ‘t beweech en ùt myn hert stiicht dan omheech Grutte grize fûgel kinsto my ferstean no’t de blèden falle wol ik mei dy gean de kâlde keale winter stiet wer foar de doar lit my sûntsjes sjonge yn jim fûgelkoar ik wol de kjelt ferjitte de lange winternacht ik sil dy lyk beleanje foar dizze lytse fracht lit my moarn mar glide op in blommenwein sterke grutte fûgel nim my, nim my mei Ien giet foar, hy is de kening fan de rigels lang en smel sûnder rèst mei foarske halen gean syn wjôkken op en del grutte leider fan de keppel helje my hjir ûnder wei sjochsto net dat ik hjir klomje wèrom nimsto my net mei noch ien kear giet myn hân omheech mar om my hinne bliuwt it leech Grutte grize fûgel op dyn fearrentroan soe ik reizgje wolle feilich, waarm en skoan draach my oer de bosken en it sulv’ren strân bring my oer de bergen nei dyn dreamenlân ik dûk djip yn dyn fearren en meitsje my hiel licht ik sil my net bewege en knyp myn eagen ticht set my by de see del op in gouden dei sterke, grute fûgel nim my, nim my mei |
Grote grijze vogel (Frederike Kleefstra) In de herfst, in het schemeruur mag ik graag eens buiten staan Boven mij in een grijze lucht zie ik dan vaak de vogels gaan Grote groepen sterke vogels drijvend op de Noordenwind Op naar verre warme oorden naar een land vol zonneschijn Met verlangen kijk ik naar het bewegen en uit mijn hart stijgt dan omhoog Grote grijze vogel kan je mij verstaan nu de bladeren vallen wil ik met je gaan De koude kale winter staat weer voor de deur laat mij zachtjes zingen in jullie vogelkoor Ik wil de kou vergeten de lange winternacht ik zal je eerlijk belonen voor deze kleine vracht Laat mij morgen maar glijden op een bloemenwagen sterke grote vogel neem mij, neem mij mee Één gaat voor, hij is de koning van de rijen, lang en smal zonder rust met forse slagen gaan zijn wieken op en neer Grote leider van de groep haal mij hier beneden vandaan zie je niet dat ik hier kleum waarom neem je mij niet mee Nog één keer gaat mijn hand omhoog maar om mij heen blijft het leeg Grote grijze vogel op je veren troon zou ik willen reizen veilig, warm en mooi Draag mij over de bossen en het zilveren strand breng mij over de bergen naar je dromen land Ik duik diep in je veren en maak mij heel licht ik zal mij niet bewegen en knijp mijn ogen dicht Zet mij neer bij de zee op een gouden dag sterke grote vogel neem mij, neem mij mee |